Sannfærandi rökstuðningur

Það er ekki hægt að segja annað en rökstuðningur Eyvindar hafi verið sannfærandi. Lykilatriðið liggur annars vegar í 2. grein laga nr. 38 frá 2001 sem er skýr:

2. gr. Ákvæði II. og IV. kafla laga þessara gilda því aðeins að ekki leiði annað af samningum, venju eða lögum. Einnig verður vikið frá öðrum ákvæðum laganna að því marki sem þar er kveðið á um. Þó er ávallt heimilt að víkja frá ákvæðum laganna til hagsbóta fyrir skuldara.

og svo hins vegar í VI. kafla sem tekur á verðtryggingu:

VI. kafli. Verðtrygging sparifjár og lánsfjár.
 13. gr. Ákvæði þessa kafla gilda um skuldbindingar sem varða sparifé og lánsfé í íslenskum krónum þar sem skuldari lofar að greiða peninga og þar sem umsamið eða áskilið er að greiðslurnar skuli verðtryggðar. Með verðtryggingu er í þessum kafla átt við breytingu í hlutfalli við innlenda verðvísitölu. Um heimildir til verðtryggingar fer skv. 14. gr. nema lög kveði á um annað.
 Afleiðusamningar falla ekki undir ákvæði þessa kafla.
 14. gr. Heimilt er að verðtryggja sparifé og lánsfé skv. 13. gr. sé grundvöllur verðtryggingarinnar vísitala neysluverðs sem Hagstofa Íslands reiknar samkvæmt lögum sem um vísitöluna gilda og birtir mánaðarlega í Lögbirtingablaði. [Vísitala sem reiknuð er og birt í tilteknum mánuði gildir um verðtryggingu sparifjár og lánsfjár frá fyrsta degi þar næsta mánaðar.]¹⁾

 Í lánssamningi er þó heimilt að miða við hlutabréfavísitölu, innlenda eða erlenda, eða safn slíkra vísitalna sem ekki mæla breytingar á almennu verðlagi.

Miðað við orðanna hljóðan í VI. kalfa er eingöngu heimilt að nota neysluvísitölu (og reynda hlutabréfavísitölur) en ekki gengi erlendra mynta. Sérstaklega er þetta atriði áréttað í greinargerð. 

Önnur greinin tekur af tvímæli um hvað sé frávíkjanlegt og er VI. kafli ekki þar inni.

Margar stórar lántökur í skuldsettum yfirtökum eru þó líklegast ekki inni í þessu þar sem afleiðuviðskipti og raunveruleg gjaldeyrislán eru undanskilin.  

Það væri fróðlegt að sjá hvaða rökstuðning Hæstiréttur myndi nota til að hnekkja þessum dómi.  

Yrði u-beygja hjá Hæstarétti

Athugasemdir

[Atli Hermannsson., 14.2.2010 kl. 19:48]

Eyvindur var að venju sannfærandi. Um þetta hefur maður bæði lesið á síðunni hans Marinós G. Njálssonar og einnig hjá Hagsmunasamtökum heimilanna. Í mínu tilfelli er dæmið þannig; að ég tók gengistryggt lán fyrir hönd sprotafyrirtækis, sem að sjálfsögðu átti þess ekki kost að fá lán nema með veði hjá "aðstandendum" Þetta var árið 2004 og skoðaði ég því til öryggis gengisþróunina 10 árin þar á undan. þ.e.a.s. frá 1994 til 2004. Sú athugun leiddi í ljós að krónan hafði þá aðeins lækkaði rétt um 5% gagnvart öllum helstu gjaldmiðlum Evrópu. Ég lét slag standa en reiknaði samt með því að þó krónan myndi gefa meira eftir yrði það samt skömminni skárra en verðbólgan og verðtryggingin. En þegar upp er staðið fimm árum síðar hefur gengislánið hækkað um 120% og aðeins sagt sorry við mig og enn hvað þú gast verið heimskur.

Hvernig sem Hæstiréttur mun fara að því að snúa sig út úr þessum dómi, sem ég geri ráð fyrir að hann muni gera, þá mun ég aldrei sætta mig við þessa ósvinnu. Það tók ríkisstjórnina aðeins 15 mínútur að bjarga áhættufjárfestum sem áttu í peningamarkaðssjóðunum. En það bólar ekkert á eins augljósri leiðréttingu eins og í tilfelli þeirra sem tóku gengislán.

Ríkisstjórnin hafði alla bankana þrjá í fanginu í meira en ár án þess að gera neitt í málinu sem neinu næmi. Heldur ákvað hún að standa tryggilegan vörð um eignir kröfuhafa gömlu bankana. Nú eru tveir bankana komnir úr umsjá ríkisstjórnarinnar og því er sá tími senn liðinn sem ríkisstjórnin hafði til að leiðrétta augljóst misrétti. Þegar ég hafði síðast samband við minn viðskiptabanka, sem er Landsbankinn, spurði hvað liði afgreiðslu á erindi mínu var svarið stutt og einfalt; við höfum ekki heimild til að gera neitt í þínum málum. Það er ágætt að hafa það í huga að bankastjóri Landsbankans, Ásmundur Stefánsson er fyrrverandi forseti ASÍ... hverra hagsmuna ber hann fyrir brjósti, viðskiptavina eða bara eiganda sem er jafnaðarríkisstjórnin sem hefur ekki vilja til að gera neitt í málinu... hvílíkir andskotans vesalingar.