Ögmundur í Silfrinu

Söguskýringar Ögmundar í Silfrinu voru ansi sérstakar, en hann hélt því fram að einkaeign náttúruauðlinda væri tiltölulega nýtt fyrirbæri á Íslandi. Nú er það svo að Ísland byggðist af landnemum sem flúðu háa skattheimtu og byggðu hér Þjóðveldi án ríkisútgjalda. Segja má að það hafi verið ansi langt gengið þar sem hið opinbera var ekki með neinar tekjur og ekkert framkvæmdavald var til að framfylgja lögum. Eignarrétturinn var hins vegar sterkur, enda er Landnáma til marks um það.

Ríkisvaldið varð hins vegar umfangsmikið á nýlendutímanum sem lauk endanlega 17. Júní 1944 þegar við Íslendingar fengum sjálfstæði. Sá ferill hófst nokkru fyrr og eru menn blessunarlega sammála um það hafi verið gæfuspor sem leiddi af sér miklar framfarir.

Þá voru það einkaaðilar sem söfnuðu vatnsréttindum vegna fallvatna með frjáslum viðskiptum við landeigendur - þar til ríkið yfirtók þessi réttindi með lögum og kaupsamningum.

Eignarrétturinn er verndaður í stjórnarskránni og er grunnur þess að hér ríki frelsi, lög og réttur. Ríkiseign á öllum hlutum er enn til á nokkrum stöðum í heiminum, en flestir eru sammála um að tilraunin mikla í Sovétríkjunum hafi gersamlega mistekist, ekki bara hagfræðilega og með tilliti til mannréttinda. Ekki síður þegar litið er til náttúruverndar. Ríkinu er einfaldlega ekkert betur treystandi til að menga minna, eða vernda lífríkið betur en einkaaðilar. Þvert á móti: Mengun í fyrrum ráðstjórnarríkjunum er mikil og nægir að benda á kolamengun og kjarnorkuspjöll.

Íslendingar eru sem betur fer sjálfstæðari en svo að þeir þurfi að láta ríkið eiga öll lönd, vötn og dýr. Reglugerðir og lög eiga að tryggja umgengni og nýtingu. Það á að vera hlutverk hins opinbera.

Athugasemdir

[Georg P Sveinbjörnsson, 17.2.2008 kl. 20:12]

Því hefur oft verið haldið fram af vitrum mönnum að  hægri og vinstri breyti litlu í raun, kommúnuismi og kapítalismi(les; fyrirtækjaismi) séu tvær leiðir að sama marki, Alræði.

Eftir lestur ÞESSARA upplýsinga er spurning hversu Sovétríkin eru nothæf sem dæmi án þess að hafa þessa áhrifa og örlagavalda í huga og verk þeirra, Bolsévikabylting öreiganna er brosleg í þessu ljósi og merkilegt hvað þessum staðreyndum hefur lítt verið hampað...kannski af því að enn er verið að setja skyld leikrit á svið og enn í dag er her manna sveittur að hamast við að færa leiktjöldin fram og aftur.

[Halla Rut , 17.2.2008 kl. 20:32]

Það er samt svo fyndið að sjá kallinn í dag miðað við áður, hann hristist í stólnum af ánægju og gleði. Það hlýtur að vera smjör á hans sálu að tala loksins jákvætt, eftir að hafa eitt, svo til allri sinni starfsæfi í, að rakka verk, og vit annarra niður.