Um hvað verður kosið?

Enn hefur stjórnarandstaðan ekki náð að finna einhver bitastæð mál.
Það fer hver að verða síðastur. Stór mál sem brýtur á er ekki að finna þegar stærstu málaflokkar eru skoðaðir.

Förum yfir það helsta:

1. Efnahagsmál

Mikið hagvaxtarskeið, stóraukinn kaupmáttur og sterk staða ríkissjóðs gera þetta erfitt mál fyrir stjórnarandstöðuna. Þar er engin samstaða um stefnu, ekki einu sinni innan einstakra framboða. Hagstjórnarrit Jóns Sigurðssonar rímar til að mynda engan vegin við kosningaloforð Samfylkingar. Jón hvetur til aðhalds, en Samfylkingin lofar útgjöldum. Ef kjósendur vilja meiri stöðugleika sækja þeir hann seint til VG, Samfó og Frjálslyndra

2. Umhverfismál

Hér hefur orðið aukin sátt þar sem öll framboð vilja bætta umhverfisstefnu ríkissins. Sjálfstæðisflokkurinn hefur gengið á undan með góðu fordæmi í Reykjavíkurborg með 10 skrefum og fleiru sem þar er í bígerð á næstunni. Kolviður er frábært dæmi um jafnvægi í umhverfismálum. Guðfinna Bjarnadóttir frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins er formaður stjórnar Kolviðar.

3. Jafnréttismál

Þó VG tali hæst um jafnréttismál er ekki að sjá að þar séu efndir meiri en annars staðar. Sem dæmi nefni ég úr mínu kjördæmi að samkvæmt Gallup eru 2 konur líklegar á þing úr Suðurkjördæmi - báðar úr Sjálfstæðisflokknum.

4. Málefni aldraðra

Hér hefur margt verið gert að undanförnu, en betur má gera. Geir H. Haarde gerði þetta að sérstöku umfjöllunarefni og boðaði sérstakar aðgerðir í þágu þeirra sem minnstan lífeyri hafa eða engan. Þá hafa sveitarstjórnarmenn víða um land létt byrðar eldri borgara með afsláttum á fasteignaskatta. Það má ganga enn lengra í þessum málum og treysti ég Sjálfstæðisflokknum best í því.

5. Utanríkismál

Herinn er farinn. Varnir eru tryggðar með aðild að NATO, samningi við BNA og nágrannalöndin. Hér er stjórnarandstaðan tvísstígandi og stundum tvísaga. Enginn áhugi er fyrir Evrópusambandsaðild nema hjá sumum í Samfylkingu og Íslandshreyfingu. Um þetta verður ekki kosið.

6. Samgöngumál

Stórfelldar samgöngubætur eru framundan og hafa verið settar í gang. Enginn flokkur er á móti þeim. Mikil þörf er fyrir arðsamar samgöngubætur eins og tvöföldun Suðurlands- og Vesturlandsvegar. Um það verður ekki kosið.

Hvað er það þá?
Jú aðallega heyrir maður að ríkisstjórnin sé búin að vera svo lengi.

En staðreyndin er sú að gríðarleg endurnýjun er að eiga sér stað innan Sjálfstæðisflokksins.

Því er ekki að heilsa hjá stjórnarandstöðunni.
Eða á maður kannski að segja bara stöðnuninni?

Athugasemdir

[Jónas Tryggvi Jóhannsson, 27.4.2007 kl. 16:38]

Efnahagsmál

Dæmum núverandi stjórn út frá núverandi ástandi: mesti viðskiptahalli sem hefur sést innan OECD, rétt rúmlega 1% hagvöxtur á þessu ári sem mun hækka alveg upp í 3% árið 2012 -- á meðan meðal hagvöxtur í heiminum er 5% um þessar mundir.  Þetta sýnir að samkeppnin sem núverandi ríkistjórn hefur verið í við þriðja heiminn um atvinnuvegi eins og álver er ekki að skila sér -- hér þarf að fara fjárfesta í menntun og rannsóknum eins og hinn vestræni heimur hefur verið að gera, og búa til alvöru hagvöxt en ekki illkynja afleiðingu umframneyslu.

Samfylkingin hefur bent á þetta lengi; Össur sagði að viðskiptahallinn væri tifandi tímasprengja árið 2001 (áður en *kAbúmm* krónan féll um 30%) og Samfylkinging talaði mikið um ruðninsáhrif kárahnjúka. Þrátt fyrir að það séu kosningaloforð hjá Samfylkingunni, þá fylgir það alltaf að það verði að fara hægt fyrri hluta kjörtímabilsins vegna þeirra efnahagsstjórnunar mistaka sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur gert -- sérstaklega síðustu 4 ár.

Útlitið er ekki gott; stefnir í hallarekstur á ríkissjóði strax á næsta ári og hækkandi atvinnuleysi skv. Seðlabankanum -- þannig að mýtan um að Sjálfstæðisflokkurinn sé ábyrgur í efnahagsmálum er svo kolfallinn að það hálfa væri nóg. Verst að þessi stjórn er ekki kolfallinn.. því stjórn sem hefur staðið fyrir annari eins hækkun verðtryggðra lána á íslandi ætti að fá að fjúka undir eins.